Rozdział I

 Draco Malfoy pospiesznie narzucił na siebie płaszcz i wyszedł z domu. W uszach ciągle słyszał krzyk tej biednej dziewczyny. Zaraz.. jak ona miała na imię?  Becky? Zresztą mniejsza o nią. Już nigdy jej nie zobaczy.. Pokręcił głową jakby chciał odgonić wstrętne myśli. Powinien się cieszyć.. W końcu wraca do Hogwartu.. zostawi za sobą wszystko związane z Czarnym Panem i Śmierciożercami. Zacznie od nowa.. Leczy czy potrafi? Musi. Jeśli chce skończyć z przeszłością, to musi. Włożył ręce do kieszeni i w jednej z nich poczuł kartkę pergaminu. Wyciągnął ją i uśmiechnął się na jej widok. Był to list od profesor McGonagall informujący o tym, że został prefektem swojego domu. Zaśmiał się pod nosem. On i bycie prefektem.. Schował list do kieszeni i przeszedł przez barierkę między numerem 9 i 10. Wszedł do czerwonego pociągu i zaczął się przepychać przez tłum pierwszoklasistów. 

- Draco! Mój drogi zaczekaj na mnie!

Powoli się odwrócił i zobaczył Pansy Parkinson, pędzącą prosto na niego. Czym prędzej się odwrócił i pobiegł na koniec pociągu krzycząc, że chce zostać sam. Wszedł do ostatniego przedziału i zasunął zasłonki. Wreszcie sam. Podciągnął nogi pod brodę i objął je rękami, wpatrzony w widok za oknem.

 ♥♥♥

  Hermiona stanęła przy bramce pomiędzy peronem 9 i 10 na King's Cross i niby od niechcenia się o nią oparła. Ledwie zdążyła mrugnąć, a już stała patrząc na czerwoną lokomotywę "Ekspresu Hogwart" na peronie z numerem 9¾. 
- Hermiono!
- Tutaj!
Dziewczyna odwróciła się i zobaczyła Harry'ego i Rona energicznie machających do niej rękami. Hermiona chwyciła swój wózek i popchnęła go w kierunku przyjaciół. Każdemu z nich rzuciła się na szyję, na co Ron cały się zarumienił i bąknął coś o "braku miejsca". Tak więc weszli do pociągu rozglądając się za pustym przedziałem, który znaleźli na samym końcu Ekspresu. 
- Opowiedz jak było w Hiszpanii - zagadnął Harry, kiedy zasunęli zasłonki i usiedli na wygodnych siedzeniach.
- Ohh, było wspaniale! - odparła Hermiona - Niesamowity kraj! Oczywiście spotkałam mnóstwo tamtejszych czarodziejów. To niesamowite jak tam radzą sobie z mugolami.. A jak wam minęły wakacje?
Harry spędził całe dwa miesiące w Norze i przeżył chyba najlepsze wakacje w swoim życiu, z dala od Dursley'ów. 
- Było wspaniale! Niesamowite ile...
- Słuchaj Hermiono, - przerwał Harry'emu Ron - kiedy pisałaś do nas z tej.. ee.. Hiszpanii, to chciałaś nam coś powiedzieć pamiętasz?
- Aaa.. no tak.. No więc ja.. yyy... Zostałam prefektem... - spojrzała na nich niepewnie, ale oni wyglądali na niezbyt zaskoczonych tą informacją. 
- Tak jak myślałem. - Powiedział znużonym głosem Ron - "Z drogi jestem PREFEKTEM" - Powiedział piskliwym głosem i wybuchnął śmiechem.
- Nie przejmuj się nim Hermiono - odparł szybko Harry. - Bardzo się cieszymy, że jesteś prefektem. 
- Ależ oczywiście - zachichotał Ron - Nawet nie wiesz jak bardzo Wasza Wysokość!
- Pójdę się już przebrać - powiedziała Hermiona i pospiesznie wyszła z przedziału.